• โอเชี่ยนสไมล์ทัวร์ • ทัวร์โปรโมชั่น • ท่องเที่ยว 77 จังหวัด • คลิปวีดีโอท่องเที่ยว • บริษัททัวร์ • ตั๋วเครื่องบินราคาพิเศษ • ใบอนุญาตเลขที่ 11/5028 • ติดต่อเจ้าหน้าที่ออฟฟิต • รางวัลจากการท่องเที่ยว • ติดตามข่าวสารของเรา

• ภูเขาสี่ดรุณี ซื่อกู่เหนียงซาน • เมืองซินตูเฉียว ทุ่งหญ้าถ่ากง • มู่เก๋อฉั้ว ทะเลสาบเจ็ดสี • ไห่โหลวโกว น้ำแข็งพันปี • ลารุงการ์ เมืองเซอต๋า • เต้าเฉิง เมืองสรวงสวรรค์ • ย่าติง แชงกรีล่าแห่งสุดท้าย • เมืองตันปา หุบเขาสาวงาม • ต๋ากู่ปิงชวน อุทยานสวรรค์ • ซงผิงโกว ทะเลสาบเปลี่ยนสี • เมืองเดียนเบียนฟู • เมืองมกโจว • เมืองไมโจว • มณฑลซานซี

• พม่า ประเทศพม่า • พุกาม • มัณฑะเลย์ • ภาษาพม่า • ลาว ประเทศลาว • ภาษาลาว • หลวงพระบาง • ทุ่งไหหิน เชียงขวาง • ประเทศเวียดนาม • ทัวร์เวียดนาม • เที่ยวเวียดนาม • ภาษาเวียดนาม • นครวัด • ภาษาเขมร • กัมพูชา เที่ยวกัมพูชา • ประเทศเนปาล • ทัวร์เนปาล • เที่ยวเนปาล • ประเทศเกาหลี • เที่ยวเกาหลี • ภาษาเกาหลี • ประเทศภูฏาน • วัดทักซัง • ระบำภูฏาน • บาหลี • บุโรพุทโธ • เกาะบาหลี • ประเทศอินเดีย • พุทธคยา • แคชเมียร์ • ทัวร์อินเดีย • ประเทศศรีลังกา • ระบำศรีลังกา • วัดพระเขี้ยวแก้ว • ประเทศตุรกี • ทัวร์ตุรกี สุเหร่าสีฟ้า • เที่ยวตุรกี อิสตันบูล • ประเทศอียิปต์ • มหาพีระมิดกีซ่า • อารยธรรมอียิปต์ • ปักกิ่ง • ฉงชิ่ง • ซีอาน • จิ่วจ้ายโกว • จางเจียเจี้ย • ไต้หวัน • อุทยานทาโรโกะ • ทะเลสาบสุริยันจันทรา • ประเทศมาเลเซีย • ท่องเที่ยวมาเลเซีย • เก็นติ้งไฮแลนด์ • มาเลเซีย มะละกา • อิหร่าน • ประเทศอิหร่าน • จัตุรัสอิหม่าม • โมร็อกโก • เมืองเฟส (Fes) • พระราชวังบาเฮีย • โครเอเชีย • อุทยานพลิตวิเซ่ • สโลวีเนีย

• แม่ฮ่องสอน • ปางอุ๋ง • ทุ่งดอกบัวตอง • ถ้ำแก้วโกมล • จังหวัดน่าน • ดอยภูคา • ดอยตุง • พระธาตุดอยตุง • ดอยอ่างขาง

• น้ำตกลงรู • ดงนาทาม • สามพันโบก

• กาญจนบุรี • ประจวบคีรีขันธ์ • ราชบุรี • อยุธยา

• ชลบุรี • ระยอง • จันทบุรี • ตราด

• กระบี่ • ชุมพร • ตรัง • พังงา • ระนอง • สตูล

• ทัวร์เวียดนาม

ภูฎาน
สนามบินพาโร ภูฏาน	สนามบินพาโร ภูฏาน	สนามบินพาโร ภูฏาน	สนามบินพาโร
สายการบินภูฏาน สายการบินดรุ๊กแอร์ Drukair
สนามบินพาโร เมืองพาโร ประเทศภูฏาน
• บันทึกการเดินทางเที่ยวภูฏาน
• ภูฏาน ดินแดนมังกรสายฟ้า • พอพูดถึงประเทศภูฏานหรือประเทศภูฏาน ใครๆก็ต้องรู้จักเจ้าชายจิ๊กมี ปัจจุบันท่านได้เป็นกษัตริย์ "สมเด็จพระราชาธิบดีจิกมี เคเซอร์ นัมเกล วังชุก" นับว่าเป็นกษัตริย์หนุ่มที่คนทั้งโลกรู้จักด้วยจริยวัตรอันงดงามของพระองค์ท่าน • ก่อนเดินทางมาภูฏาน ผมเองก็คิดไม่ออกว่าจะมาดูอะไรในประเทศนี้ดี แต่ด้วยชื่อของเจ้าชายจิ๊กมี ทำให้ผมอยากมาดูประเทศที่อยู่ในหุบเขาหิมาลัยสักครั้ง • 19 มีนาคม 2554 กับการมาเยือนภูฏานครั้งแรก • ผมเดินทางมาถึงเมืองพาโร (เมืองเดียวของประเทศภูฏานที่มีสนามบิน) ก็โชคดีที่เขามีการจัดงานระบำหน้ากาก ซึ่งงานระบำหน้ากากที่พาโรซอง ถือว่าเป็นงานใหญ่งานหนึ่ง การจัดงานระบำหน้ากากส่วนใหญ่จะจัดขึ้นในเดือนกันยายนคือช่วงที่เก็บเกี่ยวผลิตทางการเกษตรกันแล้วและจะจัดอีกก็ในช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนมีนาคมคือหลังฤดูหนาวได้ผ่านไป • สำหรับวันที่จะจัดงานระบำหน้ากากก็กำหนดได้ไม่ชัดเจน ทั้งนี้ต้องดูปฎิทินในทางศาสนาด้วย สำหรับใครที่อยากมาดูระบำหน้ากากภูฏาน ก็ต้องดูวันเช็ควันดีๆเพราะตารางวันที่มีงานอาจคลาดเคลื่อนได้ แต่การเดินทางมาเที่ยวภูฎานของผมในทริปนี้ ก็ถือว่าโชคดีมากที่ได้มาดูระบำหน้ากากอันยิ่งใหญ่ครับ
ทางเดินสู่พาโรซอง	ทางเดินสู่พาโรซอง	งานระบำหน้ากากพาโรซอง	งานระบำหน้ากากพาโรซอง
งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากภูฏาน
คลิปวีดีโองานระบำหน้ากากเมืองพาโร ประเทศภูฏาน
เที่ยวภูฏาน งานระบำหน้ากากเมืองพาโร ประเทศภูฏาน
เที่ยวภูฏาน งานระบำหน้ากากเมืองพาโร ประเทศภูฏาน
เที่ยวภูฏาน งานระบำหน้ากากเมืองพาโร ประเทศภูฏาน
เที่ยวภูฎาน
• เที่ยวภูฏาน ระบำหน้ากาก ระบำหน้ากากศักดิ์สิทธิ์ • งานเทศกาลที่สำคัญมากที่สุดของภูฏานคือ “วันเซซู” นั้นถือเป็นเทศกาลเฉลิมฉลองและระลึกถึงพระคุณของท่าน คุรุ รินโปเชปัทมสมพ ในวันที่ 10 ของเดือน (เซซู หมายถึง วันที่ 10 ของเดือน) แต่ในความเป็นจริงแล้ว ไม่ได้มีการฉลองวันเซซูกันทุกวันที่ 10 ของเดือนตามความหมายของคำนี้ • เทศกาลเซซู เป็นเทศกาลที่เฉลิมฉลองคล้ายวันประสูติของท่านคุรุ ปัทมาสัมภาวะ หรือ ปทุมสมภพ ซึ่งชาวพุทธในทิเบตเรียกท่านว่า คุรุ รินโปเช องค์ปฐมาจารย์แห่งนิกายนิงมาปา ซึ่งถือว่าเป็นพระพุทธเจ้าองค์ที่ 2 ผู้นำเอาพุทธศาสนาเข้ามาสู่ทิเบตและภูฏาน • คุรุ รินโปเช องค์ปฐมาจารย์แห่งนิกายนิงค์มาปา • ตามตำนานของภูฏานว่า กูรู รินโปเซ เสด็จมายังดินแดนภูฏานปัจจุบันเมื่อกลางคริสต์ศตวรรษที่ 8 ซึ่งขณะนั้นแบ่งแยกออกเป็น แคว้นเล็กแคว้นน้อย และหนึ่งในนั้นคือ บุมทัง มีสินธุราชา (Sindhu Raja) เป็นประมุข ทรงทำศึกกับพระเจ้านวเวช (Nawuche เป็นผู้นำของแคว้นหนึ่งทางใต้) ผลปรากฎว่าพระโอรสวัย 20 ชันษาของพระเจ้าสินธุสิ้นพระชนม์ พระองค์ทรงเสียพระทัยถึงกับโทษเทพยดาว่าไม่คุ้มครอบพระโอรส พาลประกาศให้ชาวโลกประชาเลิกพิธีบวงสรวงทั้งปวง สร้างความโกรธเคืองแก่เทพผู้พิทักษ์เมือง (Shelging Karpo) เป็นอันมาก • เทพผู้พิทักษ์เมืองจึงเอาใจของพระเจ้าสินธุไปก่อน ทำให้พระองค์ประชวรหนัก เหล่าข้าราชการบริพารจึงพยายามเสาะหาผู้มีความสามารถมารักษา ซึ่งจากการแนะนำของกษัตริย์องค์หนึ่ง ที่อยู่เขตแคว้นใกล้เคียงจึงได้นิมนต์กูรู รินโปเซ ซึ่งขณะนั้นประทับในเนปาลมายังบุมทัง (ตำแหน่งที่เป็นพระราชวังของพระเจ้าสินธุได้กลายเป็นที่ตั้งของวัดซาคาร์ (Chakhar Lhakhang ในปัจจุบัน) • สิ่งแรกและสิ่งเดียวที่ท่านขอคือ ชายา ซึ่งพระเจ้าสินธุได้ประทานพระธิดาเจ้าหญิง Lhaching Bumden Tshomo ให้แก่ คุรุ รินโปเช (ลัทธิลามะนี้ได้รับความเชื่อเรื่องพลังแห่งคู่ จากลัทธิต้นตระกูลของฮินดู คือเทพทุกองค์ต้องมี “ศักติ” (Sakti) หรือ ชายา เพื่อเสริมสร้างอำนาจบารมีของเทพผู้เป็นสามี • ทั้งสองได้ไปกระทำวิปัสสนากรรมฐานด้วยกันที่ถ้ำแห่งหนึ่งเป็นเวลา 21 วัน ก่อนที่จะเอาหัวใจคืน ซึ่งวิธีการนั้นค่อนข้างพิสดาร ว่ากันว่า คุรุ รินโปเช ได้เสกเป่าให้ชายาแบ่งออกเป็นเจ้าหญิง 5 องค์ ที่มีรูปร่างหน้าตาพิมพ์เดียวกัน และแต่ละองค์ถือคนโททองคำบรรจุน้ำมนต์ ซึ่งเมื่อต้องแสงอาทิตย์จะเกิดแสงสะท้อนวูบวาบแพรวพราว เพื่อหลอกล่อให้แทพผู้พิทักษ์เมืองออกมาปรากฎตัว ขณะเดียวกัน กูรู รินโปเซได้แบ่งภาคตัวเองออกเป็นอีก 8 รูปกาย พากันเต้นรำสนุกสนานครื้นเครงเพื่อให้เหยื่อตายใจ ด้วยว่าแสงสะท้อนที่ว่าเป็นของแปลกใหม่สำหรับเทพดังกล่าวเลยออกมาดูให้เต็มตา และเพื่อความไม่ประมาทจึงแปลงร่างเป็นสิงโต ฝ่ายกูรู รินโปเช กำลังรอจังหวะนี้อยู่เลยแปลงร่างเป็นครุฑ โฉบเข้างับที่ต้นคอสิงโตในฉับพลัน บังคับให้คืนหัวใจแก่พระเจ้าสินธุได้สำเร็จ อีกทั้งให้สาบานจะปฏิบัติตนเป็นเทพผู้พิทักษ์เมืองที่ดีต่อไป (ชาวบุมธังทุกวันนี้ยังคงเคารพบูชา Shelging Karpo ในฐานะเทพผู้พิทักษ์เมือง) • การแสดงอภินิหารแบ่งภาคเป็นอีก 8 รูปแบบของคุรุ รินโปเชในครั้งนี้ ได้กลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในภายหลัง ซึ่งปรากฎตามจิตรกรรมบนฝาผนังของศาสนสถานต่างๆ แม้กระทั่งเอามาแสดงในเทศกาลประจำปี “Tshechu Festival” ของซองประจำเขตในระบำชุด “Dance of The Eight Manifestations of Guru Rinpoche”
งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากพาโรซอง
งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากเมืองพาโร	งานระบำหน้ากากเมืองพาโร
ระบำหน้ากากภูฏาน
• เทศกาลเซซู ระบำหน้ากากศักดิ์สิทธิ์ • เทศกาลเซซูจะถูกจัดขึ้นตามซองหรือวัดประจำเขตต่างๆ ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันไป เป็นวัฒนธรรมเก่าแก่ที่ยังมีชีวิตชีวา สะท้อนให้เห็นศรัทธาอันแรงกล้าในศาสนา ซึ่งยังคงมีบทบาทสำคัญต่อชีวิตประจำวันทุกด้านของชาวภูฏาน เนื้อหาส่วนใหญจะเน้นให้เห็นถึงบาปบุญคุณโทษและชัยชนะของธรรมะเหนืออธรรม ท่วงทำนองดนตรีแสดงให้เห็นพลังในการเหยียบย่ำและทำลายวิญญาณที่ชั่วร้ายการ ใช้ดาบตัดกิเลสและเสียงรัวกลองขับไล่อธรรมสลับด้วยการแสดงของตัวตลกอัทสารา ( Atsara ) ที่จะหยอกล้อกับเด็กๆ สอดแทรกการแสดงอย่างสนุกสนาน งานเทศกาลนี้ มีอายุที่ยาวนานมามากกว่า 1000 ปี แล้ว • เทศกาลเซซูแต่ละครั้งจะจัดกันเป็นเวลานาน 3-5 วัน ไฮไลต์ของงานคือ การแสดงชุดต่างๆ (monk dance) ที่มีเรื่องราวเนื้อหาเกี่ยวข้องกับศาสนา เซซูเป็นการแสดงกลางแจ้งในลานอเนกประสงค์ของซอง นักแสดงคือพระ(ในวัด) และฆราวาสที่อยู่ในท้องถิ่นนั้น เรื่องราวที่นำมาแสดงมักเป็นเรื่องเก่าแก่ซึ่งเป็นตำนานในพุทธศาสนา แม้จะมีการแสดงเรื่องซ้ำๆ กันทุกปี แต่ชาวบ้านก็ยังสนใจติดตามการแสดงในงานเทศกาลนี้อยู่เสมอ • เทศกาลเซซูจะจบลงด้วยการทอดผ้าขาว บูชาผ้าทังกาผืนใหญ่ที่มีรูปท่านกูรู รินโปเซ กับคำสั่งสอนของท่าน (ทังกา (Tanga) หรือ พระบฎ มีชื่อเรียกเป็นภาษาซองคาว่า Thongdroel แปลว่า เพียงได้ประจักษ์สายตาก็เป็นบุญกุสลอย่างใหญ่หลวง โดยทางวัดจะแขวนผ้าทังกาผืนใหญ่ไว้บนที่สูงเพื่อให้คนมองเห็นทั่วกัน บางวัดในเทศกาลเซซูจะมีลามะมาเทศน์ให้ฟัง หลังจากเทศน์จบแล้วมีการแจกด้ายสี ให้คนที่มาสดับฟังพระธรรมเทศนาเอาไปคล้องคอเพื่อเป็นสิริมงคล • คณะผู้บริหารและปกครองท้องถิ่นที่ประกอบด้วยพระและฆราวาสที่เรียกว่า ซองของแต่ละเมืองในภูฏาน เช่น ทิมพู ปูนาคา ปาโร และตองซา จะจัดเทศกาลใหญ่ประจำปะครั้งละ 2 งาน คือ งาน ดรอมเซ (dromchoe) กับงานเซซู (Tshechus) บางเมืองจัดให้มีการแสดงกลางแจ้งเพียงไม่กี่ชุด หรือบางเมืองจะเน้นการเทศนาและการสวดมนต์ไหว้พระมากกว่าการแสดง ซึ่งในเทศกาลอย่างนี้ชาวภูฏานจะมาเข้าวัดฟังธรรมของซองเมืองใดก็จะจัดกันเป็นงานใหญ่มาก ชาวภูฏานถือเป็นเทศกาลสำคัญของท้องถิ่น และเป็นเวลาที่คนที่จากบ้านไปทำงานในเมืองหรือไปอยู่ที่อื่น จะได้กลับมาทำบุญร่วมกับครอบครัว (ซึ่งจะคล้ายกับเทศกาลสงกรานต์ของไทย) • การแสดงของเหล่าพระและฆราวาสในงานเทศกาลเซซูที่ภูฏาน มีสีสันและเป็นเสน่ห์ของภูฏานที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวมากที่สุด ซึ่งการแสดงเทศกาลเซซูเหล่านี้ เป็นส่วนหนึ่งของประเพณีทางศาสนา และเป็นการแสดงตามความเชื่อศรัทธาที่ชาวภูฏานมีต่อศาสนา ไม่ใช่เพื่อความสนุกสนานแต่อย่างใด ดังนั้น การไปร่วมในพิธีสำคัญทางศาสนาดังกล่าว นักท่องเที่ยวจึงควรสำรวมกิริยาและให้ความเคารพสถานที่ เพื่อเป็นการให้เกียรติชาวภูฏานในการทำพิธีกรรมที่ศักดิ์สิทธิ์ในศาสนาพุทธที่ชาวภูฏานเคารพนับถือ • ชาวภูฏานเรียกการแสดงทางศาสนาแบบนี้ว่า Cham ผู้แสดงมีทั้งพระและฆราวาส ชุดที่ใส่ในการแสดงล้วนมีสีสันสวยงาม และตกแต่งอย่างวิจิตรงดงามตระการตา การแสดงมีหลายชุด หลายแบบ บางชุดการแสดงผู้แสดงสวมหน้ากากเป็นรูปพระพักตร์ของเทพเจ้าบ้าง เป็นรูปสัตว์ต่างๆ บ้าง และรูปภูติผีปิศาจบ้าง ชุดที่สวมใส่ในการแสดงส่วนใหญ่ทำมาจากผ้าไหมสีเหลืองสด บางชุดเป็นผ้าที่สอดด้วยเส้นเงินเส้นทอง ผู้แสดงมักใส่เครื่องประดับที่ทำด้วยกระดูกสัตว์ • การระบำหน้ากากทางศาสนาแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม 1.ระบำเทศนาซึ่งมีเนื้อหาในการสั่งสอนศีลธรรม : ระบำเจ้าชายและเจ้าหญิง ระบำกวางกับสุนัขล่าเนื้อ ระบำพิพากษาวิญญาณ 2.ระบำเพื่อสร้างความบริสุทธิ์และปกป้องคุ้มครองสถานที่ไม่ให้วิญญาณร้ายมาคุกคาม : ระบำเจ้าแห่งเชิงตะกอน ระบำกวาง ระบำเทพเจ้าภาคดุร้าย ระบำหมวกดำ ระบำกิงกับโชลิง ระบำกิงรำไม้เท้า ระบำกิงรำดาบ 3.ระบำประกาศชัยชนะของพุทธศาสนาและบารมีของคุรุรินโปเซ : ระบำที่ใช้กลอง ระบำวีรบุรุษ ระบำเทพเจ้า ระบำภาคสำแดงทั้งแปดของคุรุรินโปเซ • ชาวภูฏานจึงเชื่อว่า การได้เห็นระบำหน้ากากศักดิ์สิทธิ์โดยพระลามะ หรือการได้เห็นภาพวาดศักดิ์สิทธิ์นั้น เป็นการได้บุญใหญ่ที่จะสามารถช่วยชำระบาปได้ เช่นเดียวกับพระลามะผู้ร่ายรำระบำหน้ากาก ถือเป็นส่วนหนึ่งของการฝึกสมาธิและการฝึกนิมิตเพื่อที่จะสามารถข้ามความดีกับความชั่ว ความสวยงามความน่าเกลียด ความรักความชัง ไปยังสภาวะจิตบริสุทธิ์ ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นธรรมชาติแท้จริงของทุกคน • เมื่อเทศกาลเซซู ดำเนินมาถึงช่วงเวลาสำคัญที่สุดในวันสุดท้าย ก็จะมีการแห่แหนพระปัทมสัมภาวะ และองค์อวตารทั้ง 8ปางของพระองค์ บรรดผู้ชมตั้งแต่พระบรมวงศานุวงศ์ พระเถระชั้นผู้ใหญ่ จนถึงชาวบ้านทั่วไป ซึ่งได้มาร่วมเซซูทุกวันต่างก็เชื่อว่าพวกตนกำลังอยู่เฉพาะพระพักตร์ของพระพุทธเจ้าองค์ที่ 2 ซึ่งเสด็จลงมาโปรดและประทานสัมผัสสวรรค์ให้แก่พวกตนแล้วจริงๆ แม้กระทั่ง บรรดาแม่ลูกอ่อน ต่างก็หยุดให้นมลูกกันชั่วขณะเพื่อขอให้ “อัทชารา” หรือตัวตลกในเทศกาลเซซู ช่วยนำทารกของพวกเธอฝ่าฝูงชนไปรับพรจากคุรุ รินโปเชให้ด้วย
ภูฏาน งานระบำหน้ากากเมืองพาโร ประเทศภูฏาน
ภูฏาน รูปงานระบำหน้ากากเมืองพาโร ประเทศภูฏาน
รูปงานระบำหน้ากากเมืองพาโร ประเทศภูฏาน
รูปงานระบำหน้ากากเมืองพาโร ประเทศภูฏาน
รูปงานระบำหน้ากากเมืองพาโร ประเทศภูฏาน
รูปงานระบำหน้ากากเมืองพาโร ประเทศภูฏาน
งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากภูฏาน	งานระบำหน้ากากภูฏาน
งานระบำหน้ากากเมืองพาโร	งานระบำหน้ากากเมืองพาโร	งานระบำหน้ากากเมืองพาโร	งานระบำหน้ากากเมืองพาโร
ภูฎาน