• อาณาจักรพุกามล่มสลาย
• เมื่ออาณาจักรพุกามล่มสลายลง ดินแดนแห่งนี้จึงแตกออกเป็นอาณาจักรต่างๆหลายอาณาจักรคือ เมืองหงสาวดีกลับไปเป็นของชาวมอญ เมืองอังวะ (Innwa) ก็ถูกครอบครองโดยชาวไทยใหญ่ในรัฐฉาน เกิดสงครามระหว่างอาณาจักรมากมายหลายต่อหลายครั้ง ดังนั้น 200 กว่าปีต่อมา ชาวพม่าจึงได้รวบรวมชนชาติเดียวกันให้เป็นอาณาจักรตองอู (Taungoo) ขึ้น โดยมีกษัตริย์ที่สำคัญและมีอำนาจมากในยุคนี้ก็คือพระเจ้าบุเรงนอง (King Bayinnaung) ในสมัยของพระเองค์นี้เองที่กรุงศรีอยุธยาต้องสูญเสียเอกราชให้แก่พม่าครั้งแรก แต่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชของไทยก็ได้กอบกู้อิสระภาพคืนมาได้ จนเมื่อจุดจบของอาณาจักรมาถึง อาณาจักรตองอูนั้นต้องแตกสลายไปเพราะต้องรับกับศึกสงครามรอบด้านทั้งจากอยุธยา มอญ และชาวยะไข่ (Rakhine) อันเป็นจุดสิ้นสุดยุคแห่งความรุ่งเรืองไว้แค่นั้น

• อาณาจักรคอนบอง
• ในช่วงราวปี พ.ศ. 2295 อาณาจักรอันยิ่งใหญ่ของชาวพม่า ก็ก่อกำเนิดขึ้นอีกครั้ง ชื่ออาณาจักรคอนบอง (Konbaung) มีพระเจ้าอลองพญาขึ้นครองราชย์ พระองค์สามารถปราบหัวเมืองมอญและกลุ่มชนอื่นๆให้เข้ามารวมอยู่ในอาณาจักรนี้ได้ เมื่อมีความมั่นคงความเจริญรุ่งเรืองของอาณาจักรก็มีเพิ่มมากขึ้น พระองค์ได้ทรงปราบปรามชาวมอญ และชาวยะไข่จนสำเร็จอีกครั้ง พร้อมทั้งยกทัพมาโจมตีกรุงศรีอยุธยาอีก แต่ต่อมาพระองค์ก็เสด็จสวรรคตไปเสียก่อน พระเจ้ามังระผู้ครองราชย์สืบต่อมาก็สามารถได้รับชัยชนะในการทำลายกรุงศรีอยุธยาลงอย่างย่อยยับ โดยฝีมือของแม่ทัพชื่อเนเมียวสีหบดี (ไทยสูญเสียเอกราชให้แก่พม่าเป็นครั้งที่ 2) ตั้งแต่สมัยของพระเจ้าอลองพญานี้เป็นต้นมาได้มีชาวตะวันตกเข้ามาในดินแดนพม่าเป็นจำนวนมาก เริ่มจากชาวโปรตุเกสซึ่งเป็นประเทศมหาอำนาจยุคแรกๆ ได้เข้ามาตั้งสถานีการค้าขึ้นในช่วงประมาณพุทธศตวรรษที่ 21 ต่อมาชาวดัตช์ ฝรั่งเศส และอังกฤษ ก็ได้เข้ามาร่วมทำการค้าด้วยเช่นกัน